Algemeenheid
Cupping is een therapeutische praktijk van alternatieve geneeswijzen, waarbij op sommige anatomische delen van het menselijk lichaam wordt gezogen met behulp van speciale potten, met als uiteindelijk doel voordelen te bieden aan de persoon die aan de behandeling in kwestie wordt onderworpen.
Er zijn verschillende soorten cupping; de meest voorkomende soorten zijn droge cupping, natte cupping en mobiele cupping.
Op dit moment hebben geen wetenschappelijke studies aangetoond dat cupping een echt therapeutisch effect heeft. Met andere woorden, volgens de wetenschap zou cupping volledig ineffectief zijn.
Wat is cuppen?
Cupping is een therapeutische praktijk van alternatieve geneeskunde, waarbij het zuigen (of aspiratie) van sommige anatomische punten van het menselijk lichaam betrokken is; voor dit doel maakt het gebruik van de toepassing op de huid van speciale potten, met als uiteindelijk doel de gezondheid en het welzijn van de persoon die aan de behandeling in kwestie wordt onderworpen, te bevorderen.
WIE KAN PRACTICE CUP?
De praktijk van cupping is alleen voor personen die gekwalificeerd zijn door een specifieke certificering.
OORSPRONG
Volgens sommige historische getuigenissen heeft de praktijk van cupping zeer oude wortels. De beschrijving van een vergelijkbare techniek zou in feite voorkomen in een van de oudste medische teksten die vandaag de dag nog aanwezig zijn en die dateren uit het oude Egypte: de beroemde Ebers-papyrus (1550 v.Chr.).
Operatie
Volgens degenen die cupping beoefenen, zou het zuigen op een deel van het lichaam, op het niveau van het betreffende anatomische gebied, een reeks nauw met elkaar verbonden gebeurtenissen bepalen:
- De eerste gebeurtenis is het vrijkomen van zachte weefsels en bindweefsels;
- De tweede gebeurtenis is de verhoogde instroom van bloed en lymfe;
- De derde en laatste gebeurtenis is een effectievere verwijdering van afvalstoffen en gifstoffen door de lichaamscellen.
Met andere woorden, waar het wordt toegepast, zou huidzuigen de bloed- en lymfatische circulatie bevorderen, waardoor de verwijdering van afvalproducten en gifstoffen uit het lichaam wordt aangemoedigd.
Door de eliminatie van afvalproducten en gifstoffen, brengt cupping het welzijn van patiënten.
KRITIEKE GEBIEDEN VOOR ZUIGING
In de theorieën van degenen die cupping beoefenen, hangen de plaatsen van zuigen af van de aandoening waarover de patiënt klaagt en die de therapeut wil genezen.
Dit betekent dat, afhankelijk van het doel van de cupping, de anatomische punten waarop de therapeut de potten aanbrengt verschillend zijn.
In feite is het belangrijk erop te wijzen dat de kritische toepassingsgebieden van de potten beperkt zijn en zich op specifieke punten van het menselijk lichaam bevinden.
Een gecertificeerde therapeut kent de kritieke gebieden en weet wanneer de potten moeten worden aangebracht.
Indicaties
Volgens de promotors en beoefenaars zou cupping gunstig zijn voor mensen die lijden aan:
- Hoofdpijn en migraine;
- Reumatische aandoeningen, zoals reumatoïde artritis of fibromyalgie;
- hypertensie;
- Ischias;
- Intercostale neuralgie;
- Angst en depressie;
- Bronchiale astma;
- Vruchtbaarheidsstoornissen;
- Gynaecologische ziekten;
- Spataderen;
- Gevoel van vermoeidheid en terugkerende vermoeidheid;
- Nek pijn;
- Rugpijn.
Hoe het wordt gedaan?
Degenen die hun toevlucht nemen tot cupping, moeten allereerst een grondig lichamelijk onderzoek en een "zorgvuldige medische geschiedenis ondergaan, bij de specialist die de behandeling zal uitvoeren. Lichamelijk onderzoek en medische geschiedenis zijn twee verplichte stappen, omdat ze de therapeut in staat stellen om:
- Stel de gezondheidstoestand van de patiënt vast;
- De redenen begrijpen waarom de patiënt zijn toevlucht wil nemen tot cupping;
- Plan op welke punten van het menselijk lichaam de potten het beste kunnen worden aangebracht.
Nadat dit voortraject is doorlopen, kan de eigenlijke behandeling beginnen.
Om ervoor te zorgen dat de potten de bloed- en lymfestroom naar de getroffen gebieden bevorderen, is het essentieel om binnenin een vacuüm te creëren. Om het vacuüm in de potten te verkrijgen, zijn er twee technieken:
- Een eerste techniek voorziet in het verwarmen en vervolgens afkoelen van de lucht die zich in het inwendige van de pot bevindt. Om de lucht te verwarmen gebruikt de therapeut potentieel gevaarlijke brandbare stoffen (bijv. alcohol), waardoor deze eerste techniek steeds minder in zwang is.
- Een tweede techniek is het gebruik van een speciale mechanische pomp, een veilige techniek die uitstekende resultaten garandeert.
De applicatietijd van de potten is variabel en hangt af van het doel van de cupping. In sommige gevallen kan het slechts 3 minuten zijn; in andere gevallen kan het echter wel 10-15 minuten duren.
SOORTEN BEKER
Er zijn verschillende soorten cupping. Van de verschillende soorten bestaande cupping zijn de drie meest voorkomende waarschijnlijk de meest voorkomende: droge cupping, natte cupping en mobiele cupping.
- Natte cupping: ter gelegenheid van dit type cupping verwijdert de therapeut tijdelijk de zuignappen en oefent hij kleine incisies in de huid die vrijkomt uit de bovengenoemde potten. Breng vervolgens de potten opnieuw aan op dezelfde huidgebieden en zuig opnieuw. Anders dan in het begin, gaat het bij het afzuigen dit keer om een kleine lekkage van bloed uit de incisies (N.B.: uit de lekkage van bloed uit de incisies komt de term "nat" voort).
Aan het einde van de behandeling brengt de therapeut op de ingesneden gebieden een zalf met antibiotische eigenschappen en een beschermend verband aan om infectie-episodes te voorkomen.
Voor het creëren van het vacuüm in de potten worden beide beschikbare technieken aangegeven. - Droge cupping: bij dit type cupping wordt een lagedrukzone gecreëerd ter hoogte van het huidgebied, waarop de therapeut de potten aanbrengt.
In tegenstelling tot natte cupping, is er geen incisie in de huid nodig (daarom wordt het gedefinieerd als "droog" of "droog").
Voor het creëren van het vacuüm in de potten worden beide beschikbare technieken aangegeven, ook al is er een bijzondere voorkeur voor het gebruik van de mechanische pomp. - Mobiel cuppen: cupping wordt mobiel genoemd, waarbij de potten tijdens de behandeling worden verplaatst. Om dit type cupping uit te voeren, smeert de therapeut de huid eerst in met een olieachtige oplossing, waardoor de potten op het oppervlak van het lichaam kunnen schuiven.
Voor het creëren van het vacuüm in de potten worden beide beschikbare technieken aangegeven.
Elk type cupping heeft zijn eigen voor- en nadelen (de zogenaamde "pro's" en "cons").
De keuze van het type cupping is aan de therapeut en hangt af van wat de problemen van de patiënt zijn en van de voorkeuren van de therapeut.
INSTRUMENTATIE: DE POTTEN
De potten die voor cupping worden gebruikt, kunnen van glas, plastic, bamboe, terracotta of siliconen zijn.
De keuze om potten van een bepaald materiaal te gebruiken in plaats van een ander, hangt af van het type cupping dat de therapeut gebruikt.
Het aantal potten dat tijdens een sessie wordt gebruikt, ligt over het algemeen tussen de 3 en 5; zelden zijn de gebruikte potten meer dan 5.
BEKER EN ACUPUNCTUUR
Cupping is vaak gerelateerd aan acupunctuur, omdat het op deze manier een beter therapeutisch effect lijkt te hebben.
Acupunctuur is een alternatieve geneeswijze waarbij kleine naalden op specifieke delen van het menselijk lichaam worden ingebracht, met als uiteindelijk doel de gezondheid en het welzijn van de persoon die de betreffende behandeling ondergaat, te bevorderen.
Risico's en complicaties
Wanneer het wordt beoefend door gekwalificeerd personeel, is cupping een redelijk veilige praktijk met een laag risico. In feite geeft het slechts in zeldzame gevallen aanleiding tot bijwerkingen.
Mogelijke bijwerkingen van cupping zijn onder meer:
- hematomen;
- Brandwonden (alleen bij gebruik van de techniek van verwarming en koeling van de lucht in de potten);
- Pijn;
- Huidinfecties.
Contra-indicaties
Cupping heeft verschillende contra-indicaties.
Experts raden het zelfs ten zeerste af in het geval van:
- Hartfalen;
- Nierfalen;
- Ascites als gevolg van levercirrose of ernstig oedeem;
- Bloedingsstoornissen, zoals hemofilie of allergische purpura;
- Dermatose (bijv. allergische dermatitis);
- Botbreuken (tijdelijke contra-indicatie);
- Zonnebrand (tijdelijke contra-indicatie);
- Genezing van huidwonden (tijdelijke contra-indicatie);
- obesitas;
- Overmatige dunheid;
- Ernstige psoriasis.
kritieken
Sinds 2015 hebben geen wetenschappelijke en klinische studies de effectieve therapeutische werkzaamheid van cupping aangetoond.Dit verklaart waarom veel artsen de bovengenoemde praktijk afraden bij gezondheidsproblemen waarvoor geldige behandelingen van de traditionele geneeskunde bestaan, en het als een pseudowetenschap definiëren.
WAT ZEGGEN DE DESKUNDIGEN?
In 2008 werkten de Britse wetenschapsschrijver Simon Singh en dokter Edzard Ernst samen aan een tekst met de titel "Needles, Potions and Massages", waarin ze expliciet stellen dat er een gebrek is aan wetenschappelijk bewijs ten gunste van de therapeutische kracht van cupping, tegen elke gezondheidskwestie. staat (NB: de originele titel van "Needles, Potions and Massages" is "Truc en behandeling”)
Bovendien is een recente verklaring van de American Cancer Society (Amerikaanse Kankervereniging), waarin laatstgenoemde verklaart dat er geen overtuigend wetenschappelijk bewijs is voor een mogelijke antitumorwerking van cupping; hij wil zelfs graag specificeren dat de praktijk van cupping voor de patiënt een aanzienlijk risico op brandwonden met zich meebrengt.
